Rodzaje broni myśliwskiej

Broń palna jest nieodłącznym elementem każdego polowania, dotyczą jej jednak pewne obostrzenia, do których należy się stosować. W polskim prawie (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 marca 2005 r.) wyszczególniono, z jakich jej typów może korzystać myśliwy. Zapisy pozwalają m.in. na użycie broni, która w pełni załadowana umożliwia oddanie maksymalnie sześciu pojedynczych strzałów. Wykluczają także broń krótką (np. rewolwery).

W tym artykule postanowiliśmy przedstawić podział broni palnej ze względu na używaną amunicję.  Krótko przedstawiliśmy także inne znane klasyfikacje, w tym te uwzględniające zastosowaną automatykę lub sposób ładowania.

Myśliwska broń śrutowa

Do tego rodzaju należy popularna dubeltówka, zwana również dwururką. To charakterystyczna broń palna, która posiada układ luf horyzontalny (występują obok siebie) lub pionowy  (jedna na drugiej). Obecnie myśliwi coraz częściej wybierają tę drugą opcję, czyli tzw. bok. Została ona zaczerpnięta ze strzelectwa, gwarantują lepszy skład i amortyzację odrzutu.

Broń śrutową stosuje się głównie podczas polowań na ptactwo oraz zwierzynę drobną. Postrzał zwykle nie wywołuje uszkodzenia skóry czy dziczyzny, nawet pomimo stosunkowo niewielkiej odległości, z jakiej się go oddaje. W tym wypadku nie sprawdza się broń kulowa, z której już samo precyzyjne oddanie strzału na krótkim dystansie jest problemem, a sam pocisk może uczynić zdobycz bezwartościową.

Dubeltówki i boki zwykle wyposażoną są w dwa spusty przypisane obu lufom. W niektórych modelach pojawia się jeden spust.

Myśliwska broń kulowa

W tej grupie znajdują się sztucery, które świetnie sprawdzają się podczas strzelania do odległych celów. Choć zdarzają się egzemplarze łamane, częściej spotykane są modele z zamkiem dwu- lub czterotaktowym. Sztucery wyposażone są w lufę gwintowaną, jej wewnętrzny tunel pokryty jest spiralnymi bruzdami, które nadają pociskowi dużą prędkość obrotową. W ten sposób lot naboju staje się stabilniejszy niż w przypadku luf niegwintowanych.

Sztucery używane są do polowań na zwierzynę grubą, m.in. dziki oraz jelenie. Sztucery z mniejszym kalibrem mają zastosowanie podczas polowania np. na warchlaki czy sarny.

Myśliwska broń kombinowana

Inaczej nazywana również śrutowokulową, wyposażona jest przynajmniej w dwie lufy przeznaczone na inny rodzaj amunicji. Broń kombinowana często używana jest na polowaniach leśnych oraz zbiorowych, podczas których nie możemy w pełni przewidzieć, jaką zwierzynę spotkamy. Uznawana jest za bardzo uniwersalną, choć jej użycie wymaga dużej wprawy – błąd może stać się powodem niebezpiecznych sytuacji.

Ten rodzaj wyposażenia myśliwskiego przyjmuje kilka form. Pierwszą z nich są kniejówki, na które składają się dwie lufy: kulowa i śrutowa. Zwykle – wzorem dubeltówki – odpowiadają im dwa spusty. Inny odmianą są drylingi, które łącznie posiadają trzy lufy. Występują  w różnych konfiguracjach (dwie kulowe oraz jedna śrutowa i odwrotnie). W nich również zamontowane są dwa spusty odpowiadające „głównym” lufom. Na dodatkową można przejść za pomocą przestawki, wtedy jeden ze spustów zmienia swoją orientację.

Najrzadziej stosowanym rodzajem broni kombinowanej są firlingi, które wyposażone są w aż cztery lufy, dwie kulowe oraz dwie śrutowe.

Inne podziały broni myśliwskiej

Klasyfikacja broni ze względu na stosowaną amunicję jest najczęstsza, ale nie jedyna. Wyróżnia się także typy zależne od użytych mechanik.

Podział ze względu na zastosowaną automatykę:

• jednostrzałowa – po każdym strzale konieczne jest ręczne wprowadzenie naboju do komory,
• powtarzalna – posiada magazynek, wymiana naboju odbywa się poprzez ręczne użycie mechanizmu,
• samopowtarzalna – posiada magazynek, który sam przeładowuje się po każdym oddanych strzale.

Podział ze względu na sposób ładowania:

• łamana – broń należy „złamać”, by wyciągnąć łuski i wprowadzić kolejne naboje,
• niełamana – innymi słowy broń powtarzalna lub samopowtarzalna.

Broń na polowanie - podsumowanie

Trudno jest polecić jeden, idealny rodzaj broni myśliwskiej. Wszystko zależy bowiem od potrzeb polującego. Może się więc okazać, że konieczny będzie zakup kilku sztuk i stosowanie ich wymiennie, zależnie od zwierzyny. Myśliwi o niesprecyzowanych potrzebach mogą postawić na broń kombinowaną, czyli najbardziej uniwersalną.

Warto także zauważyć, że bronie powtarzalne oraz samopowtarzalne gwarantują dużą wygodę i szybsze ładowanie. Mimo to wśród wielu doświadczonych myśliwych większą estymą cieszą się bronie jednostrzałowe, gdyż świadczą one o precyzji oraz pewności siebie jej użytkowników. Często pierwszy strzał okazuje się wystarczający.

Przypominamy także, że broń myśliwska musi być odpowiednio przechowywana. Poza polowaniem powinna znajdować się w bezpiecznym sejfie lub metalowej szafie z atestowanym zamkiem. Najważniejsze jest bowiem to, by dostęp do niej miała wyłącznie osoba uprawniona. Poleca się także dbanie o nią poza domem, np. poprzez używanie pokrowców na broń myśliwską lub pokrowców na lunety.